Afedicisin Şiiri - Bahattin Tonbul

İlkokul birinci sınıftayım
İlk kez sevdim
Sevdiğim kızın haberi yoktu
Adı yasemin
Orta okulda yaşamadım
Ne aşkı nede sevgiyi
Hiç bilmedim,hissetmedim
Lisede sevdim
Hem o da beni sevdi
Lakin anası vermedi
Onun adı da yasemin di
Hepsi çocukca bir sevgiydi
Üniversitede tekrar sevdim
Ama bu kez tam sevdim
İşte ben Nilügün’ümle evlendim
O dönemlerde siyasete kitlendim
Ben ülkücü iken,o solcuydu
Sosyal demokrattı
Farklı görüşler olmasına rağmen
Gerçek aşkla kitlendim
Sevgi her şeyin üstünde bildim
Oda aynı görüşteydi
Ailemizi bu farklılık hiç mi hiç etkilenmedi
Hatta daha güç kattı sevgimize
Çok mutlu günler yaşadık
El ele göz göze günlerce dolaştık
Buda bana göre çok kısa geldi
Anlayamadım hiç
Sevmiştim onu delicesine
Halada severim
Unutmam onu
Kısmetimde bundan sonra
Bir sevda olur mu bilemem
Ama
O sevgiyi yıkacak
O gücü tadacak,hissedecek
Bir sevgi yaşanır mı dersin

Yüreği boşaltılmamış bedenim
Taşırmı tanışırmı ne dersin
O hakikat yaşanırmı
Bağışla beni Allah’ım
Yaratanım sen en iyisini bilirsin
Hakkımda hayırlısı neyse
Onu bana verirsin
Bilirim
Çünkü sen gerçek affedicisin
Bahattin Tonbul
20.9.2011