Bir incin kalbine kınalanıp
istiridyeye gizlendim
gördüler beni
İlk ayını doldurmamış bebeğin
altın künyesindeki ismin
harflerine sızdım bir bir
tanıdılar beni
Canlı bir kahkahaya kaldım sonunda
şiddetinden korkup
kaçtım
Tüm kötülüklerin kibrine sövdüm
yalnızlıkları falakaya yatırdım
dövdüm
Öyle ya da böyle
malzemelerden biri eksik kaldı
Yazamadım tarifini
ben senin
tatlı bir aş yapamadım
İş yine sana kaldı...
Afedersin mutluluk
Tılsımını bağışlar mısın?
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!