Bir şarkı mırıldanıp duruyorum, duygularım kıyıya vurmuş çöplükler kadar acımasız.
Sesim titreyişler içinde, ellerim kestane ağaçlarında parçalanmış gibi.
Dönmelerle kaldım öylece, ne zavallıca hallerim bunlar.
Ne acınası yüz ifadesi.
Uykumun gözlerimde bıraktığı acınası kızarıklık.
Nasıl iyi olayım? Nasıl hiç birşey yokmuş gibi davranayım.
Kırk derdi bir anda yaşamış haldeyim.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta