Afarizmalarımdan 1 Şiiri - Gülden Işık

1
Beni sende bulsaydım seni bende kaybetmezdim
Kulakarkası yapardım söylenenleri
Vermek istediğini almak istediğimde verseydin
Aradığımız bulunurdu birbirimizde.
2
Kim dedi unuttu diye...öyle olsaydı hatırlamaya gerek kalmazdı.
3
Beni kendine sor;sen nasılsan beni de öyle görürsün.
4
Tüm söyleyeceklerimi zaman çalıyor; öfkemi olsa kabullenişim ondan.
5
ADALET istiyorum;adaletsizliğe kapı açmayan
6
Gideceğin yolu biliyorsan kimseye sormadan gidersin.
Biliyor ama emin değilsen şüpheyle gidersin.
Bilmiyorsan...önüne gelene sora sora gidersin.
Bilene çatarsan doğru yola,
Bilmeyene çatarsan yanlışa gidersin.
En iyisi, bilmediğin yola kararsız girme!
Sonucundan dönemezsin.
7
Oyuncaklar çoğaldıkça ögürlükler azaldı;
Dört duvar arasında kaldı çocukluğun.
8
Kolaydır diline geleni söylemek.Zor olan;yüreğindekini söyleyememek.
9
Soruların cevapları kendimize yontulur hep; zülfüyare dokunmaz HİÇ bilmişliğimiz
10
Bir çocuk, büyüklerin bıraktığı boşluk kadar yer kaplar hayatında .
11
Varlığını görmek için dışarı çıkman gerek; içinde kalırsan yaşamı ziyan edersin. Üzüntüne ilaç gibidir bazen güneş, bazen yağmur, bazen de kar...
Hatta rüzgar, bulut, ağaçlar, kuşlar...ve resim yapmak, şarkı söylemek, şiir yazmak..
12
Sonsuz hayata çoğalıştır tükettiğimiz her nefes
Güldüğünde güler aynadaki sen, ağladığında ağlar...
Demez ki, ben sen değilim.
13
Çocukluğunun izinde büyür insan
Büyüdükçe çocuklaştığımız ondan
Her şey eskisi gibi kalsın isteği
Bırakıp gideceğimiz korkusundan
14
Sorularını zorlama.Cevaplarını da... Olmadıysa, hayırlısı buymuş deyip yoluna devam edeceksin; yoksa bekleyip durursun yalnız duraklarda.