Afallıyorum yine ben

Gülün içindeki dünya sen.
Hayatın anlamı içimdeki gül sen.
Gece olupda kendime bakınca ben.
Kendime kendim sorunca soru yine ben,
Afallıyorum yine.
Bir burukluk gönül direği yamuk.
Düzeltmiyor zaman bile gönüldeki miras yerini.
Gördüğüm kendimmiş aynada ki.
Sorgusu içimde daha bitmedi ki.
Arasıra gönlümden sıra kalırsa,
Kafamı kurcalıyorum yine.
Kendime kendim sorunca soru yine ben,
Afallıyorum yine.
Durdurmak istemiyorum kendimi.
Parıltılar içindeki aşkın övgüsü değilmiydi.
Değiştiren benmiyim içimdekini,
Üzüntünün yüzümdeki yerini.
Yaşlı gözlerle ağlanmaz ki.
Zaman değil mirasi içimdeki.
Sonu olmayan tükenmiş yürek kendimim ki.
Böyle büyüttüm miras içimi.
Görünmeyen gülün içindeki dünya sen.
Kendime kendim sorunca soru,
Afallıyorum yine ben.