Hayatı yok...
Meğerse sevmeye aşıkmışım bunca vakit,
Kişiler, hatta ben bile teferruatmışım.
Aslında sevmeyi sevmekle yapmışım akit,
Şahıslara manalar yükleyip hep aldanmışım.
Mısralarımı etmişim kendimce şahit,
Dert / yükünden / uyutmayan / uzun gecelerin,
Yükünden / müşteki / ve biçare / pak gönüllerin,
Uyutmayan / ve biçare / bırakan /nice dertlerin,
Uzun gecelerin, /pak gönüllerin, /nice dertlerin //Rabbine
(Yukardan aşağı da okuyabilirsiniz)
Hasretinin yanına uzanırsam,
Yâr yağıyor geceleri.
Ne zaman ona bir şiir yazsam,
Gün sayıyor heceleri.
İncecik sözler kalemimden,
Elbette ki konuş, anlat. Senin en büyük hakkındır bu,
Ama yerince dinlemeyi de bil güzel evlat.
Eğer arif isen, avamdan başka eden farkındır bu,
Bilesin ki çene, ilim başında nankör cellat.
Edeptir, yeri yurdu olmaz ne garbın ne şarkındır bu,
Yitik de bir hikmettir, bunu bil sen ve de anlat.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!