Afakanım Kabardı Şiiri - Recep Uslu

Afakanım kabardı gözler dönmüş
Sizlere mahcubum insanlığım ölmüş

Aldım elime Zagor baltasını
Kuşandım belime Zoro kılıcını
Zarar vereceğim
Düşmanım öfkem
İman tahtama vura vura
Devlet malını yağmalayacağım
Kırıp dökeceğim sokakları
Taş atacağım
Benzin dolu şişe atacağım
Silah kullanacağım
Karşımda kim varsa
Polis asker fark etmez
Öfkem bitmez, hırsım geçmez
Niye böyleyim bilmiyorum
Savulun ben geliyorum

Afakan kabardı gözlerim dönmüş
Bir kenara atın inancım ölmüş

Gözümün görmediğine inanıyorum
Kulaktan duymalara güveniyorum
Elimin koymadığını alıyorum
Hepsine bir bahane buluyorum

Öfkeliyim
Hemcinsime söveceğim
Karşı cinsi döveceğim
Sonra çıkıp ortaya
Ben kahramanım diyeceğim
Gözlerim kırmızı saçlarım dik
Nihalem tıp tıp atmakta
Kaybettim güzellikleri
Kalbim öfkemi tutmakta

Afakan kabardı gözlerim dönmüş
Ben insan mıyım ki düşlerim ölmüş

Yeter kalem
Bilmediğin yerden yazıyorsun
Sen sevgi adamısın
Neden işkembeden atıyorsun
Anlamıyorsun yapanları
Şaşkın şaşkın bakıyorsun
Kim nerede nasıl yapıyorsa
Oyuna geliyorsun
Yanlış iş bunlar
Bunu da biliyorsun

Afakanı söndür gözlerini aç
İnsanlık içinse sevgidir ilaç
..............