(Çocuk Şiiri)
Ağzında top top şekeri,
Koşar çevirir tekeri.
Bir yandan ister durmadan
Oyuncak kurşun askeri.
Gözü kırmızı balonda,
Durmaz sayar şunda, onda.
Yakalamak kolay değil
Henüz beş parmak boyunda.
Ceplerinde şekerleme,
Dili söyler tekerleme.
Bir o yana, bir bu yana
Koşar, sen gel de terleme.
Boyu küçük, türlü huyu,
Döker, içemeden suyu.
Gözleri fırıldak gibi,
Unutmuş sanki uykuyu.
Yanakları tombul tombul,
Yerde ara, göklerde bul.
Bağırırsa avaz avaz,
Kulak tıkar tüm İstanbul.
Burnu olmuş kıpkırmızı
Dayak yer hep komşu kızı.
Çukulatayı görünce,
Yetişemez uçak hızı.
Yaygarayı koparınca,
Korkup kaçar kuş, karınca.
Yemeğini yerken uyur,
Akşam hava kararınca...
Kayıt Tarihi : 13.7.2007 16:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ben bir şiirimde insanların hep çocuk kalmasını istemiştim. Saf, temiz ve günâhsız.. Toplum neden kirletir bu denli temiz varlıkları, bilemem !. Yoksa yaşamın acımasız tarafı bu mudur ? Geri dönüşü olmayan .. yitirdiğimiz zaman.. bence çocuklar ne yapsa haklılar...
Şiiriniz bir harika.. sanki yakınır gibi bir havası varmış gibi gelir ama kesinlikle değil, sevecenliğin
bir göstergesidir AFACAN.
Başarılar..
Kutlarım,saygılarımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (4)