Elimde kırık,kör bir makas
düne,öncesine ve evveline
ait ne varsa budama derdindeyim
ama bir beden büyük elime
makasın parmaklıkları
ağrılarımı kesmiyor
sancılı bir mahkumiyet içinde
eskitme ciltle kaplı anı defterim
gırtlağıma kadar batmışım,unutulmamışlıklara
kurutulmuş,avuç dolusu göz yaşı
ve...
baharı öldürmüş öfkemin tazeliğinde
gecikmişliklerime hapsolmuşum
önce kendimi davet ediyorum
tek hücreli evimdeki,iç savaşa
sonra unutamadıklarımı,tek tek.
afaroz edeceğim,üstüne kırk kilit vurduğum
kırk kapılı can evimden
ama olmuyor
af yasasından
ruhumu ayıklayamıyorum.
Kayıt Tarihi : 16.9.2009 17:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Tepecik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/16/af-yasasi-2.jpg)
Kendinle savaşmana hic gerek yok.Hatta kendini sev, savaşma barış .Cünki o zaman daha az acıyor ve daha cabuk kapanıyor yaralar.
Bu güzel eserini 10 puanımla kutluyorum.
Selam ve sevgiler bacım.
içteen gelen esintiye karşı gelmek...
duygusallığın hüüznle yoğunlaştığı an...
saygılarımla kutluyorum...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (3)