Tanla başlar her günümüz
Ağlama sesiyle de ömrümüz.
Koşar, koşar çabalarız
Güneşimiz batar,
Hedefe ulaşmaz yolumuz.
Her şey benim diyerek,
Önceki kervanlar gibi yanılırız.
Bizim olmayanlar için,
Birbirimizin düşman olur
İhmal eder, kan döker, kırar, kırılırız
Umduklarımızı düşünürken bile
Ansızın vademiz gelir
Yerlere, cansız yığılırız
Hırstandır, ardımızda bıraktığımız.
Asılmış, gergin yüzler
Ağızda kalmışsa, sıkılmış dişler
Belki de bir iki damla gözyaşı,
Yanaklarımıza usulca düşer.
Ne kadar biriktirsek te
Avuçlarımız boş, açık
Tenimiz solgun ve soğuk,
Burada biter yaşam piyesi
Sürçü lisan ettiysek af ola
Düşer toprağa bedenimiz
İşte ömrümüzün son perdesi
Veririz en son aldığımız nefesi.
Antakya; 06.03.2013
Hasan ÇekmecelioğluKayıt Tarihi : 6.3.2013 16:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla.
Tebrikler.
Avuçlarımız boş, açık
Tenimiz solgun ve soğuk,
nasıl da güzel anlatmışsınız kaleminize yüreğinize sağlık..
ciller gibi dagiliriz
bir lokmacik ekmek icin
birbirimizi satariz
ayilmayiz kirilmadan
oturmayiz yorulmadan
uslanmayiz can yanmadan
herseyleri kiskaniriz
dil ayri der gonul ayri
yapmayiz kardese hayr|i
halimiz yamandir gayri
olanlari unuturuz
CAN arkadasim guzel siirine severek katildim kutluyorum on ant
TÜM YORUMLAR (7)