Af Ola Şiiri - Eminnur Acar

Deseler ki hangi yaşta olmak istersin?
Derim, aydınlandığım, olgunlaştığım yaşım olsun
Akıl başta ise dilim doğruyu söylesin, yolum doğru olsun
Daha söyleyecek sözüm çokta, vakit var mı bilmem!
Ayrılıklar kalana zor, giden yeni maceralara koşar, heyecanla
Kimsenin dönesi yok, olmazda

Bir handı dünya her gelen görevini yaptı gitti
Tren vaktinde gelir, hiç şaşmaz
Ne, darılacak ne üzülecek zaman var
Zarar verme ne Hana ne Hancıya
Ne gelene sevin ne gidene üzül
Neler geldi neler gitti bu gardan

Döner dünya kendi ekseninde
Sen hiçbir şeyi değiştiremezsin
Üzülürsen hasta olursun, o kadar
Attığımız her adımın hesabı verilecek
Kimse kimseye bir şey yapamaz
Yayla oku, kendine çeviriyor insan

Bu dünya hepimizin
Diriden çok ölü var, yerin altında
Şu karşıki çam, belki de atalarımın birinin nüvesinden
İnsandan beslendiğini bilirmi ki çam?
Bilmez ama canlıdır neticede
Ondandır yaş kesen baş keser denmiş

Sular azaldı, fırtınalar çoğaldı,
Hortumlar denizde olanları karaya atıyor
İsyanda dünya, dengeler bozuluyor
Hepimiz bu gemideyiz, kuyumuzu kazıyoruz
Yaşadığımız sürece zarar veriyoruz, dünyaya
Af ola desek af olur mu acaba?