Af Etmez Bu İnsanlar Şiiri - Hayriye Aygül

bir alev ki,bir o yana,bir bu yana dalgalı dalgalı
karanlık çöker aniden aydınlığa,
zanerdersin ki cehennem ortasında sırat köprüsündesin,
alev alev sarar bitmeyen çileler dört köşe umutlara...
aydınlanır karanlığın en dibi kavrulur sıcağında yüreği amansızca,
bitmeyen zamandır cehennem ortası umut yok kurtuluşa, sarmış acımaz börtü böceğe yürek endişe deryasında
alevsiz dumansız baca tüter içi kor kor umuda,
özlemine inat sevdası tutuşur çığlık çığlığa,
susmaz inadına karanlık gecenin yalnızlığında,
aydınlanır gülümseyen yüzler,
seyreden bakışlar düşmanca türküler söyler gül kokulu sevdalara,dayamış cesur kadınlar sırtını dağlara...
umut mu
korkak adamların kitabında yazılmayan,modern zamanların yüz karası olmayan,geleceği karanlık gölgesinde boğmayan,nefsini ranta yatırmayan,...
genç nesli Ortaçağ Karanlı'ğına davet etmeyen bilge insanlar...
sen ey umutlarımın kaynağı sen,gömme sakın kendini
gizli dehlizlerde ki karanlığa,
haykır yüreğindeki barış türkülerini korkusuzca umuda...düşünme artık,kayıp gemi bak girdi limana
umut sarmaş dolaş sevgiyle can cana...
kolay kolay yok edilmez
korkma memleket sevdası talanla,aldanmaz vatan sevdalıları sahte kahramanlara,
vatan toprağı değişilmez boş vaatlerle dolarlara ,
afetmez bu insanlar memleketini dünya malına satanları gelecek zamana...