giderken çok mutluydun
geri dönsende af etmem
hani sen gururluydun
geri dönsende af etmem
yalvarıp diz çöksende
bin kere af dilesende
gelip kapımda yalvarsanda
bilki seni af etmem
daha yaram yeni kapandı
ruhumun isyanı dindi
bedenimi mutsuzluk sardı
geri dönsende af etmem
düşürdün ellin diline
birini sevdim yerine
hasret koydun gönlüme
artık dönsende af etmem
Kayıt Tarihi : 4.8.2015 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!