Af Et (YARABBİM) ..(1997 Şiiri)

Söz verip sözde durulmaz olur
Şu nefsim elinde bi çar kalır
Nefis beni günahlara salar
Af eden sensin af et yarab,bî

Günes çıkınca dökülüyorlar
Baştan ayağa sökülüyorlar
İstek arzular bükülüyorlar
Af eden sensin af et yarab,bî

Açık saçıklar boyları uzun
Çırılçıplak oluyorlar yazın
Söz verdim yarab, tutmadım sözüm
Af eden sensin af et yarab,bî

Namus kıskançlık yokki bunlarda
Şeytanın elinde kaldım darda
Dönmek isterim vatana yurda
Af eden sensin af et yarab,bî

Çok pişman olup tövbe ederim
Tövbe ettigim halde giderim
Sonra kendime isyan ederim
Af eden sensin af et yarab,bî

Yaşarî dünya cehennem böyle
Ben doğru yazdım sende yaz söyle
Kesildi haber kazamla köyle
Af eden sensin af et yarab,bî

Yaşarî
06-06-1997
ROTTERDAM
HOLLANDA

ALLAHIN bildigini kuldan saklamam yaşadim ve cesaret edip
Burya yazdim takdir sizlerin….saygilarimla