Af Diliyorum! ! ! Şiiri - İrem Aslan

Af diliyorum,Bağışla kalbim,
Kaç beden küçük giydirdim üstüne;
Olmuyorsa illaki olacak diye,
Her kalbi,sen gibi sanıp,sardığım için,
Her gözyaşının altına elimi koyup;
Yüzlerine kocaman gülüş bıraktığım için.
Her zaman, düşenin tuttuğu,
Düştüğümde, tutunacak biri bulamadığım için.
Af diliyorum,beni bağışla! ! !

Fırtınaya kafa tutmak namına,
Pencereyi değil,kapıları açtığım için,
Başkalarını değil, vicdanımı dinlediğim için,
Seni üzdüğüm kadar kimseyi üzmediğim için,
Elim kolum bağlıyken,ayaklarım var dediğime,
Dizlerim kanadığında,gücüm yeter zannettiğime,
Son noktaya milyonlarca virgül eklediğime,
Silahsız ve çırılçıplak savaşa kaldığıma bile,
Mücadeleye her an hazır,atladığım,koştuğum için,
Af diliyorum,beni bağışla! ! !

Başkaları üzülmesin diye hayallerime hep veda
Sancılarımı sırtıma atıp hep uzun yollara
Devamlara,'bi şans daha'lara tükettigim zamanlara
24 yaşıma,dost sandıklarıma
Çabuk aldanışlarıma elveda,
Tüm iyi niyetlerim adına,
Hepsini yakarak,küllerini salarak
Senden özür diliyorum! ! ! ! !
N`olur beni bağışla! ! ! ! !