Af Dilerim Şiiri - Osman Batır

SORULAR

beynimi kemiren uğultu da neyin nesi
gözlerde uğurlanan cenazede kimin?
neden duygularım hareketsiz
neden! hırıltılı iç sesim
nereye koşuyor, kimden, neden kaçıyorum!
yaşadığım buhran! korku da ne böyle
başımı kaldırıp vurduğum tahta?
cevapsız sorular da ne böyle!

CEVAPLAR

benim ben!
ciğeri beş para etmez dünyanın
miyavlayarak peşinden giden
üzgünüm anne üzgün, sözünden çıkmamalıydım
gittiğim yolun da bir sonu olduğunu
geç de olsa farkına varmadım
şimdi etrafımda toplanacaklar,
en başta yalnızlıklarım
her biri iyiydi diyecek,
eşim dostum ve çocuklarım
birer damla gözyaşı bırakacaklar
gerçek âleme yol alırken
zor günümde değilse de
sırtlayacak beni omuzlarında
üç beş dost görünümlü arkadaşım...
sana sığındım doğarken, bilmeden
şimdi koşar adımlarla sana geliyorum
diyecek sözüm yok, ama umut da kesmedim senden
bildiğim tek şey af dilemek, onu da esirgeme benden