Vicdanın ruhun aşkımın alevi sarsın
Gözlerini açtığında bana yaptıkların canlansın
Sana ettiğim ahı dünyanı karartsın
Çaldığın umutlarımı vermeden can vermiyesin
Ruhun çıkmadan bedenin çürüsün
Can vermeden etlerin dökülsün
Yüreğin ateşler içinden kemiklerin erisin
Hayallerimi geri vermeden can vermiyesin
Ciğerlerin parça parça olup yerinden sökülsün
Tediğin her lokma içtiğin su boğazına takılsın
Evinin çatısı kara bulutlarla örülsün
Diz çöküp af dilemeden can vermiyesin
Bedualarım kan ter gibi bedenini sarsın
Yatığın yerde akrep yuvası açılsın
Sana olan intizarım yüreğine kazılsın
Vicdanın dille gelmeden can vermiyesin
(2000 yılında sevdiğim hain tarafında ihanete uğradığımda acılar içinde kavrulan yüreğimden akıp gelen dizeler}
Zeycan AkkasKayıt Tarihi : 6.9.2009 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeycan Akkas](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/06/af-dilemeden-can-vermiyesin.jpg)
yüreğinize kalemize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)