Af çıkar II Şiiri - Ali Uzun

Benden başkasına kendin öptürme,
Gel beni yeniden yarat sevdiğim.
Kendini, ellere, yada kaptırma,
Gel beni yeniden var et sevdiğim.

Hatırla sevdiğim yeyip içerken,
Duan esirgeme elin açarken,
Etrafa, gülücük, sevgi saçarken,
Sende sevgi almak murat sevdiğim.

Kesilir nefesim canım çıkmadan,
Hata, kusuruma, kalıp bakmadan,
Soğuk, dondurmadan sevdan, yakmadan,
Af çıkar köprü var sırat sevdiğim.

Bende, bana yakın sensin özüme,
Dünyan mı yıkılır baksan yüzüme?
Aldırma geçmişe yanlış sözüme,
Af çıkar yar de ki berat sevdiğim.

Kul olsun kapında canım bedenim,
Sürünürüm, sevdan sebep nedenim,
Ali'nin Ehlibeyt ümmetindenim,
Şansıma bir düşeş zar at sevdiğim.

Güzelsin, dilber sin yalvardım sana,
Tozunu değişmem koca cihana
Ne olur sevdiğim el versen bana,
Bitsin artık asma surat sevdiğim.

Yere indirirsin gökte turnayı,
Davul çaldırır sın dertli zurnayı,
Gelin edem seni çalar oyayı,
Gel de bin hazırdır kır at sevdiğim.

Sevdanı taşıyan duruyor kalpler,
Yaylaya dön derdin düz ettin Alp ler
Lal oldu dillerim vermez cevaplar,
Kinini, küslüğü sök at sevdiğim.

Sevgim akar sana kanaldır oluk,
Sevdan da gözlerim görmez bulanık,
Dünya güzelleri yanında soluk,
Podyumda sahnede tur at sevdiğim.

Ali Uzun’um der var bende umut,
Uzat ellerini ellerimde tut,
Geçmişi olanı bir anda unut,
Ağlıyor gözlerim Fırat sevdiğim.