Af Çıkacak Şiiri - İbrahim Bayır

Ana rahmine düşen çocuk
Doğarken borçlu doğacak
Hele biraz daha oyalan
Belki yarın af çıkacak

Adım başı vergi oldu
Ucu her keseye dokundu
Kemirdi iliğimizi zam kurdu
Belki yarin af çıkacak

Ek dediler tek dediler
Cebimize göz diktiler
Zorla ümügümüze çöktüler
belki yarın af çıkacak

Kazığa deyneğe vergi
Say bakalım kaç misli
Canımızdan bezdirdiler bizi
Belki yarın af çıkacak

İşi iyice azıttılar
Ses çıkmayınca tozuttular
Sakın bayır ölüyüm deme
Bekle yarın af çıkacak