Af Şiiri - Ada Güner

Ruhumun derinliklerinden tanrıya sesleniyorum
Dilimin söyleyemediği acıyı yüreğimden dinlesin diye
Ruhumun derinliğinde affedemediğim gömüleri
Tanrı duysun, görsün ve affetsin diye
Ama biliyorum bu gönül mahkemesinde
Asılan her daim en saf duygular olur
İşte bu yüzden yüce tanrım
Senin affettiğin o taşlaşmış kalpleri
Sen affetsen de
İçimde bir yerlerde başını dizleri arasına saklayıp
Kaçan balonuna ağlayan o küçük kız
Asla affetmeyecek
O küçük kızın yüreğinde asılan her zaman
Sen olacaksın
O küçük kızın, merhametine ve adaletine olan inancı
Balonu gibi avuçlarının arasından kayıp gitti
Şimdi yarattığın cennet ve cehennem arasında saklanıp
Ağlama sırası sende
Gözyaşların cehenneminde yanan masum kalplere
Yağmur olsun