Af Şiiri - Evrim Arslan

afferder misin beni
çok acemiydim,ellerim telaş telaş
koyacak yer aradım

sen kantinde ateş istedin benden
arka masada
ben iki gece uyuyamadım
dört sene geçti hala
rüyadayım

çok küçüktüm
affet
bilmiyordum yolun başını
seni ürkütmeden
kendimden nefret etmeden
ettirmeden
söze nasıl başlayacağımı

affeder misin beni
elimde hala aptal kalbim
geri almaya çalışıyorum ama
anlıyorum bazı şeyleri daha iyi
affetmedende olur beni...