Cehennem korkusu sarmisken yuregimi,
Ben hep seytana hizmet ettim...
En guzel dostluklari bozdurdum bes kurus etmeyen gunah yataklarinda...
Sonra kalkip af diledim Tanridan,seytanla bir olup...
Her affedilis hiyakesi duydugumda,isyanla basbasa buldum kendimi...
Tamam dedim bu sondu inanisim insana,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




güzeldi tebrikler
İşte o sonra...Yok mu?Anlatılamayan...Tebrikler.
ŞEYTAN İNSANLARDAN SEÇER YARDIMCILARINI. SONRA ONLARI ÖTEKİ İNSANLARIN ÜZERİNE SALAR. YANİ KENDİNİ YORMAZ. NASIL, SİZİNKİ DE ÖYLE Mİ OLDU? ŞİİR OLARAK GÜZEL, İÇERİK BANA TERS.
bu tövbe mi..günahmı çıkarma mı..ama iyi şiir..
güzel bir kısa şiire, dönüşebilme potansiyeli yüksek...bu haliyle kötünün iyisi gibi durmuş...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta