Acıdı… Hala da acıyor!
Suskunluğum, yanmadığım anlamına gelmiyor.
Eğer yaşlanmaksa hayat gözlerinsiz,
Nasılı, niçini yok!
Akacak kan damarda durmuyor.
Elbet sonlar var yeni başlangıçlar için.
Sonlar var, başlangıcı nihai bitişlerin.
İmkansızlığın en güzeli, hüsranın nefesi,
Neylersin, telafisi olmuyor bazı gidişlerin.
Sensizliğim tescillenmiş, hakkımda hüküm sabit.
Ellerimde kocaman hiçlik mesafelere sığmıyor.
Ruhum yara bere içinde, canım yanıyor,
İsterken beklediğim sonları incinmişliğimin sınırlarında
Nöbeti aşkın, demek ömür boyu sürüyor.
TmR 10.10.2017
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 11.10.2017 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!