Adulera Ayza Şiirleri - Şair Adulera Ayza

Yanımda olsan,bir kere konuşmasan
Her şeyi bilsen,hiç bir şey sormasan
Çok şey sorsam,hiç yanıtlamasan
Sana sarılsam,ama bana uzak dursan

İçimize bahar gelse,ama çiçek açmasa

Gök gridir İstanbul gibi
hüzündür bazen bazen nazlıdır
Senin gibi
istanbul huzurdur bazen
ismin gibi adı gibi
isatanbul acımasızdır

Nasılda aceleci davrandı yıllar
Sanki yangından kaçırılacak mal var
Her yılım da elem acı keder var
Bir kez bile sevemeden geçti yıllar
Yok saçlarım beyazına aldırmayın
Yaş icabı sanırım o gri kırlar

Artık vakit geldi.
Sorma nereye,
Belki bir dağa
Belki bir tepeye
Bir ömür geçti haybeye
Özlediğim ölüme

Durdu
Bir an düşündü
Ya dedi”kendi kendine”
Sevmiyorsa eğer beni
Özlemiyorsa bir an bile
Yapacak bir şey yok ki

İki güvercini öpüşürken yakaladım
Kapı aralığında ben utandım
Yüzlerine gözlerine bakamadım
Velhasıl utandım insanlığımdan
Aklıma şimşek hızı ile geldi
Unutmuşum her şeyi şöyle doya doya

Yok böyle olmayacak bu yalnızlığa bir son vermem lazım
Ya bir kedi ya da köpek almam lazım
En azından sadık diye duyum aldım
Her şeye bir kenara bırakıp denemek lazım
Ne kadar sadık ne kadar uysal
Geç bir hayvan pazarına seç beğen al

Yıllarca yanlış öğretmişler bizlere
Önce havaya sonra toprağa en son da suya
Düşermiş cemre.
Bundan sonra yanlışlar düzetilmeli bence
Havaya toprağa suya
En sonda insana

Her gün genç bir ölüm haber bültenlerinde
Hepsinin ölüm nedeni değişik ölümlerinde
Kiminin kanser kiminin 20.yy da veremde
Nedir bu işin aslı bundan bahsetmiyor spikerde
Bu gün Kazım Koyuncu yarın Karadenizli biride
Ne fark eder işin aslı ölüm işte

Gece sustu
Kızılcık şerbeti içti
Kan kustu
Gece şuçlu
Aşk şarabından içti
Kendinden geçti