Adsızlık Şiiri - Necdet Arslan

‘’bahar geldi ulan
Tomurcuklandı içimde kan….’’
………………………….Nazım’dan………....

güneşten kaçıra kaçıra gözlerimi günün şiirini karalarken
duyuyorum senfonik gülümsemelerini
kocaman bir gökyüzü seriyorum halhallı ayaklarına

sarmaşık istilası, sanki sen uzanmışsın sabaha
hiç kesilmeyen nehir olmuş susuşun
yelken açmışsın sonralara

sadece bulutlara değil
bana da dokunsa parmakların
çekik gözlerin su serpmezse yüreğime
bilmez misin nasıl kuduracağımı

yakıp kavuruyor insanı bu seyirci kalış
açıkça söylemesen bile dilinin ucundakiler azaltıyor hevesimi
oysa bütün ömrümü seni sevmelere adamışım

göz ucuyla bak bir yol ama acıma sakın
yüzüm örselenmiş bir karalama defteri

yutkunmadan son kez olsun anımsatayım
son kez beni düşün bana hak ver

çünkü gülümsemelerini konduramadığım
şakalarına bulayamadığım bu dizelerden
hem kokun hem dokun eksik

sensizlik istilası altında susuyor sözcüklerim
bir ad koymakta çıkışsız kaldığımdan
al senin bu şiir,diyememek koyuyor insana

Bahar gelmediği için bir türlü
-ellerini boşluğa açtığın için bağışla beni,bağışla –
.