ADSIZ YAZMAK
Yazıyorum körfez vapurunda birine,
Ne adı nede sanı belli,
Eşimden böylesine çekiniyorum,
Siz e diyeceğim, sadece,saçı uzun telli,
İnsan bir kez olmaya deli,
Hele hele evhamlı ve perili,
Olur insanın hayatı toz duman,
Bu durumda ne din kalır ne iman.
Bu şiiri okursam ona,
Hemen mal edecektir Nurdan a,
İsterse gitmiş olsa da Sudana,
Mümkün değil kurtulmasına.
Ben emir eri bir askerim,
Konuşunca kabarıyor sinirim,
Beni ancak ben bilirim,
Böyle hayatın içine ederim.
Fahrettin Selçik 19-2-2002
Körfez vapuru 18.45
Kayıt Tarihi : 4.12.2006 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fahrettin Selçik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/04/adsiz-yazmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!