Adsız Süleyha Şiiri - Nilgün Bilen

Önemli mi asıl adım Süleyha diğer adım
Süleyha'nın Yusuf'um diye inlediği gibi
Habibim Efendim diye inlerim Süleyha'yım
Gel Efendim kurtar kuyularda, zindanlar dayım

Kuyuya, zindana atılan acaba Yusuf mu?
Kuyularda, zindanlarda olan yoksa Süleyha mı?
Kim Efendi; kim köle; kim kimin kölesi?
Yusuf'a köle olan yoksa Süleyha mı?

Yusuf, Mısır'a; siz ümmetinize cihana Sultan
Şemsimiz, kamerimiz armağansın bize Hakk'tan
Yusuf'un nuruna Yakup kör oldu ağlamaktan
Yüzündeki nura kurban olsun adsız Süleyha'n

Ey Efendim, Peygamberim, rüyalarıma beklediğim
Kenan illerinde değil Mekke'de Medine'de aradığım
Süleyha, Yusuf'una; ben Efendime yandım
Kuyulardan kurtar sana muhtaç adsız Süleyha'n

İnsanlık kış daydı; baharı müjdeleyerek geldin
Yanan gönüllere Nisan yağmurlarını serptin
Ümmetine cennet güllerini kokularını getirdin
Gül yüzlü Efendim, adsız Süleyha'n senin müptelan

Yusuf'un aşkından iki büklüm oldu Süleyha
Ya sizi görmüş olsaydı, kaç kat olurdu acaba?
Yusuf'u görenler meyve yerine parmaklarını doğradılar da
Efendi, sizi görselerdi kalplerini de doğramazlar mıydı acaba?

Ya Efendim; hangi kuyulara, hangi çukurlara atılsam?
Hangi zindanlarda, hücrelerde müebbet yatsam?
Kaç kez yüreğimi hançerlesem; parmaklarımı doğrasam?
Söyleyin Efendim; söyleyin Süleyha olup kaç büklüm köleniz olsam?