Adı benden, yabancı bir ur’du yanılgım
Beslendi iki asır damarlarımdan
Büyüdükçe körleşti bakış
Sesi kısılan hakikatın sancısıyla şifa aradım
İlaç diye zehir sunan büyücünün küstahlığından incindim
‘’Vakti vardıysa onu beklemeliydi’’ diyen şairi,
Eyüp’ün dusasını vird edindim
Ur küçüldükçe anladım
Yeni başlıyordu asıl kavga;
Quantum ve bilge hüznü ve neşter…
Nasıl anlatmalıydı?
Yaralarından kan sızan, gözleri mızrak çocuğa
Tuzak kuranların üstünde bir tuzak kuran olduğunu…
Kayıt Tarihi : 21.12.2014 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!