Adsız Nesin Şiirleri - Şair Adsız Nesin

Bir gün yaşlanacağım, ölmek yok

Bir gün yaşlanacağım, eskimek yok

İnanın bir gün ben de eskiye dalacağım

Böyleymiş diyorum sonra

Uyutuyorum asi tarafımı

Çektiğim keskin soluktan battaniye ediyorum ona

Tunçtan irade saka içinde balık
ellerimiz neden bağlı ellerimiz olmasa da
kelepçeler aynı boyutta aynı yaşta takılı
bir gün tamamen çocuk kalmak zorundadır kelepçeler
ayağa kalkamayacak kadar küçükken takılır saydamdırlar
şakacıdırlar acımasızca toz eder ufukları

Yaşlı bir gerçektir
Adsızlar birleri sevmek zorunda
Karıncalanma gibi saranlarla
Nesin
*
Farklı kasabalardaki farklı limanlardan

Üzülürken gözlük yok
Gözlük varsa hüzün yok kesinkes

Sürüden ayrılan coşkundur.
Ayrılan kuzu değil kesinkes

Sararmıştı
tek elimizdeki avuçta
titrese de açılacaktı
Yerini yurdunu kaybetmiş isyankar yaprak
Kılıçlarla savaşan iğnelerle katledilen
Yakın dostu lodos'un muzip ihanetiydi bu

İşlevselliğini yitiren
Adetadan öteye geçemeyen
İcra süsü verilendir süreklilik
Aykırı bir süreklilik aradıklarım

Belden yukarısı kurtsuz bir topluluk

Kulaklar da açılmaya

Karaladığın bir cümle
Kedinin bilinçsiz bir hamlesine denk olmasın sakın
Normlara yapışır hüzünler

Salyalı bir kalp bırakıyorum buraya
Bir buruşuk kahverengi yer etmiş içimizde
Sessiz ama ,şelale gibi bir korku var yıllanan
nasıl geçecek bu suların bittiği çağlayan yol
Saniye saniye bu ömür
Ve hangi ayaksızlık unutturur yolculuğumuzu

Söyleyin yahu ne'm eksik kırmızılarımız mı farklı

Belki uzlaşabilirdik seninle standartlar kadar gri olmasaydın

Ne olurdu olsaydın benim gibi az biraz az sıkılı cıvataların