Adsız Nehir Şiiri - Haydar Güner

Ne kıyıdayım,
ne açıkta—
sular çekilirken bırakılan izim ben.
Gökyüzü, yırtılmış bir haritanın kenarı,
pusulasız yolculuklar yüküm.

Yağmur düşer ama değmez bana,
her damla toprağa bir sır fısıldar.
Dokunsam korkarım;
derimde zamanın unuttuğu yanıklar.

Geçmişim artık filiz vermez,
kayalar bile sırtını döndü bana.
Uzakta bir kuş öter belki,
ama yeşil, gözlerimde
solmuş bir anıdan ibaret.

Yarı karanlıkta uyanırım,
duvarlarda gölgeler büyür sessizce.
Rüzgâr savurur geçmişimi—
ve kendi karanlığımda avlar beni.