O!.. Bu gönül kimin kulu?..
Aklı vermiş aşk yeline!...
O bir kubuz, içi dolu;
Gör bir dokun da teline...
Bülbül gül bulmuş özüne;
Sürer yüzüne gözüne
Çiy düşmüş gülün yüzüne,
Elmas ben olmuş geline...
Pek coşmuş, aşkı uludur.
Gülü için kayguludur.
Düşüncesi korkuludur.
Ah! Bu gönül ne deli, ne!...
Tek savursa da külümü,
Yel incitmese gülümü...
Yoksa isterim ölümü...
Düşdü, derken, el eline!...
Allâhım! Bu ne devirdir?!..
Her gün gördüğü cevirdir...
Ne acıklı bir seyirdir:
Zincir takmışlar beline!...
Dünyâyi gezdim gezeli
Görmedim böyle güzeli.
İçinde feryad sezeli
Kilid vurdular diline.
Kayıt Tarihi : 21.3.2019 11:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıza Nur](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/21/adsiz-iv-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!