Adsız, isimsiz bekleyişler sarar avuçları...
Hayat söyleyip istediklerimizde SÖYLEYEMEDİKLERİMİZLE tutuyor bizi ve de boğuyor...
Oysa ne kadar çok şey var söylemek istediğimiz o kadar çok şey varki
belki de en çok mutlu olacağımız cümlelerle boğuluyoruz söyleyemediğimiz için...
Erteliyoruz isteklerimizi ve de belki de sonsuz söylenemeyecek cümleleri sıralıyoruz içimizden
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;