Adsız, isimsiz bekleyişler sarar avuçları...
Hayat söyleyip istediklerimizde SÖYLEYEMEDİKLERİMİZLE tutuyor bizi ve de boğuyor...
Oysa ne kadar çok şey var söylemek istediğimiz o kadar çok şey varki
belki de en çok mutlu olacağımız cümlelerle boğuluyoruz söyleyemediğimiz için...
Erteliyoruz isteklerimizi ve de belki de sonsuz söylenemeyecek cümleleri sıralıyoruz içimizden
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
