Sen yoksun ya, kanıma işledi yoksulluk
sanki ben şimdi karanlıklarda ışıksız kalmışım,
bir başıma başsız kalmışım sanki
sanki körmüşüm, görmüyormuşum da;
uzatırken ellerimi yoluna
dudaklarına değmişim
ellerimden yüreğime giden yol, bir başıma
soluğun kadar uzak, dudakların kadar ıslak,
sesin kadar yalın
ve yalnızdı....
keşke gitme diyebilseydim sana....
şimdi beni böyle çaresiz ve sürgün kılan
bedeninin bedenime açtığı yara.
ayağını sürüdüğün her yolda,
bekliyorsam eğer,
bu yürümek ötesi yorgunluk
bu nefessiz kalışlar bitsin diye değil
bu hasrettir, bu özlemek, bu acı;
bu yoksulluğun kanıma işleyen yanı....
Kayıt Tarihi : 2.1.2003 03:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sertan Sarıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/02/adsiz-iii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!