Adsız III Şiiri - Deniz Önderoğlu

geliyor içimden yavaş yavaş
yalnızlığın hikayesini değil
romanını yazmak
fakat
ne yazacak bir kalemim
ne de beyaz bir sayfam var hayatımda
kalmadı bitirdi bu hayat
en güzel günlerin sonunda
hep karanlık oldu bana kalan
şimdi yalnızlığımı yaşıyorum
bembeyaz bir kalp ararken bu dünyada
zincirlere vurulmuş bir zindanda
tek başıma buldum kendimi
bu yalnızlık benim diyor şair
ilişmeyin diyor
ben zaten kimseye sunmuyorum yalnızlığımı
bir tepsi içinde
tek başına yenen en soğuk yemekmiş meğer
yalnızlığım