Adını koyamadığım hüznüm
Her akşamüstü habersiz
Gelip konarsın pencereme
Kış günü üşüyen serçeler gibi...
Yağmur düşer bazı akşamları
Pencere kenarındaki saksılara
Bakarsın solmuş mor menekşeler
Derdine ortak sanır, ağlarsın
Gümüş bir ay ışığı süzülür
Bazı geceleri pencereden
Anlarsın sahipsiz değildir zaman
Öksüzlüğe boyun bükersin
Gece yarısı bir de rüzgar çıkar
Bir ıslık tutturur, mutludur kendince
Gelir çarpar yavaştan pencereye
Yalnızlıktan üşür, üşürsün
Bir yıldız kayar ansızın
Gecenin en koyu yerinden
Bir tren düdüğü böler sessizliği
Gurbet acısı çekersin
Ben sana ne yaptım bilmem ki
Yapışıp kaldın yakama hüzün sen
Sorsam bahanen pek çok
Git desem de gitmezsin ki
Bir *Hüzün Kovan kuşu* dilesem
Derler ki 'soyu tükendi onun!'
İyisi mi gel otur yanı başıma
Sen bana alıştın, ben sana ...
Kayıt Tarihi : 4.10.2019 13:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan bazen hüznüyle dost oluyor. Ona git derken bile , git(me ) diyebiliyor... Ne diyordu Değerli Şair Hilmi YAVUZ ; *hüzün ki en çok yakışandır bize / belki de en çok anladığımız İşte öylesi bir duygu...
Nasıl da severim o şarkıyı. Bana yine güç verdiniz. Sizi seviyorum. Kucak dolusu selamlar....
Teşekkür ederim Sayın Ahmet Erdem. Hoş geldiniz. Merhaba ...
Çok haklısınız. Minnettarım yol göstermenize. Ben şiirimi okuyup emek veren , yol gösteren gönlü zengin insanlara sonsuz minnet duyarım. Hemen şimdi düzelteceğim. Var olunuz diyerek. Saygı ve selamlar size.
Not : Burada kişiye özel nasıl yazılıyor bilmiyorum. Ama öğreneceğim. Hani hemen yorumun altına yazmayı :)
En zor koşullara...
Mevsimlere alışır gibi alışır...
Dönüp dönüp gelen hüzünlere...
Hasret gibi...
Her akşam yuvasına dönen kuşlar gibi..
Ne güzeldi..
Farkı, size ait...
Tebrikler Öğretmenim..
Gecenin en koyu yerinden
Bir tren düdüğü böler sessizliği
Gurbet acısı çekersin sen...
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Gecenin en koyu yerinden
Bir tren düdüğü böler sessizliği
Gurbet acısı çekersin sen...
Şiirinizi
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (8)