Adsız Dede Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Muhammedi’ler geldi peş peşe yurdumuza
İçki, kumar ve fuhuş hâkimdi ordumuza
Akıl, fikir yetmezdi İsa’vi yolumuza
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Huzur vardı yüzünde her bir Muhammedi’nin
Onur vardı sözünde her bir Muhammedi’nin
Dünya boştu gözünde her bir Muhammedi’nin
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Yerim yurdum yok benim, anam babam Ermeni
Doymak bilmez bir türlü, papaz ister vermeni
Dalar tümden dünyaya, daim ister dermeni
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Rüyamda gördüm onu, aşkı düştü içime
Zalim nefsim yüzünden; çok zorlandım seçime
İki dinle yaşadım, çok horlandım geçime
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
On üç yıl saklı tuttum, ben İslam inancımı
Hiç kabullenmediler, artırdılar acımı
Terk ederek kurtuldum, dünya ihtiyacımı
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Evlad iyalin dahi rastlamadım izine
Ben gözü yaşlı döndüm Muhammed’in dinine
Şu ömür kuşum uçtu, döndü geldi inine
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Başım koydum yoluna, sevdamsa kardan beyaz
Sana olan hasretim, yakar durur bahar yaz
İşte geldim kapına, “kulum” diye ver cevaz
Doğdu, yaşadı, öldü “Adsız Dede” diyeler
…
Km–100406