Ey kestane saçlı kız ve ışıltılı bakışlı,
ey kızıl dudaklı ve gül yanaklı!
Durgunsun fısıldayan sesinle,
teninden hiç ayrılmayacak ayvacık tüylerinle...
Uysal ve şirin çiçeklisin sen, ey sevgili,
gelinlikten daha güzeldir bana herhangi bir giysi.
Doğrudur kaçamak baktığım, yolcu olduğum,
fakat şimdi güzelliğinle dağlandı ruhum,
yalnız şimdi değil, sanki haylidir ruhumdasın,
ellerinle yaralarımı sağaltmaktasın.
Ey kestane renkli ışıltı, bulunur mu
daha güzel kızlar, baharın bahçesinde gül kokulu,
bıraksınlar görkemle yeşil tepelerden renklerini,
sonra olsun adları sultan çiçekleri.
Böğürtlen çalısının gölgesinde koparmak istedi
ruhum solmuş bir menekşeyi.
Ruhum için verir gök ışığı
saf ve hoş bir duygu olan sabah yıldızını.
Vurulan tellerden yükselir binbir ezgi,
çok sessizdir bana ulaşan en şirini.
Dipde titreyek ışıldayan inci gibidir orada kayalar
ve çakıltaşları, ayışığı altında berrak bir pınar
daha güzeldir bence sonsuz denizden
hiddetli dalgalarını köpürdeten.
Ey kestane saçlı kız ve ışıltılı bakışlı,
ey kızıl dudaklı ve gül yanaklı!
Bir yolcuyum ben, bir gezginim,
fakat bilir misin nedir işim gücüm, nedir derdim?
Zihnimde bir resim, renkleri ender bulunur,
heyhat ki bu güzelliğin adı yoktur.
Ebdullah Goran (1904-1962)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 28.8.2007 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ciwanî benaw Qij kalî, lêw alî, pirşingî niga kal, ey kiçe ciwanekey sergona nextêk al! Ey kiçe mengekey be dengî çipe dû, gendemûy demûçaw, meçek helnegirtû… Ey endam wurdîley, nermoley êsik sûk, ey bergîsakarit dilgîrtir le hîy bûk! Rast e min rêbwar im, serpêyî erwanim, belam wa ciwanîy to karî kird le giyanim, elêy, nek her esta, 'umrêkî dirêj e be'w dest û pencanet birînim sarêj e! .. Ey kiçe kaleke! ciwanî tir ba zor bin, le baxçey liehara gulbaxî ber xor bin, ba rengyan perdaxt bê w cêgeyan ser çil bê, be watey xelkî tir ba nawyan şagul bê, giyanî min bo telê wenewşe peroş e, ke le jêr seberî tûtirka xamoş e! Le hemû asmana estêrey berbeyan! exate dilî min hestêkî sipî w ciwan! Le textêk heldestê hezar û yek nexme: eweyan şîrîntir dêt gom zor nizm e! Kanîyekî rûnî ber tirîfey mangeşew: le binya bilerzê mirwarîy zîx û çew, ciwantir e le lay min le deryay bêsinûr şepolî bate ber tîjgî roj şilp û hûr! Qij kalî, lêw alî, pirşingî nîga kal, ey kiçe ciwanekey sergona nextêk al! Derbest nîm rêbwar im, derbest nîm rewtenîm, ezanî şipirze w derbestî êcgar çîm? Hîy ewey nîgarek le yadim kêşrawe, şoxekî nayab e, belam ax, bênaw e! ..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!