Adsız bir karıncaydı…
Dostumdu.
En son içerlediğinde bana, sırtlamıştı da doru bir atı… Dörtnala doğuya koşmuştu.
Sanki uçmuştu…
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
bizler atlıkarıncaya saygı ile bakar onla olduğumuzda dünyayı hatta evimize varmayı bile unuturduk...oysa şimdiki çocuklar nelere ship olduğunun farkında degiller ..birde evsiz çocukların şimdilerde en sadıkarkadaşı konumunda olan atlıkarıncalar var bir mahallenin kuytu tarafına yapılmış korunmazın parklarda...
saygılar sadi ağabeyim
Hangi yaş diliminde olunursa olunsun masum ve çocuksu bakışlar, o bakışlarla görülen dünyayı daha farklı kılıyor... Sorgulamalar ise gözün önüne başka hayaller geldiği zaman yapılıyor...Atlıkarıncaolabilmek işte o masum ve çocuksu bakışların ta kendisi belki...
Güzeldi, şiir tadındaydı ve çok anlamlıydı... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta