Adsız Şiiri - Mustafa Ercanlı

Piştim acılarımla hayat ocağında
Prangalar ayaklarımda bırakmazlar
Duvarlar ardında gecen bunca yıllara
Gün oldu ağladım ağladıklarıma

Bir kurşunla vurdular beni yurdumda
Gecelerim gündüz gündüzlerim kaçış
El oldu güzel memleketim bana
Sürgüne kaldım yüreğim yanar

Gazetelere çıkmışım nice zamanlar
Yollarım kesik aramaktadır devriyeler
Ararken sığınacak sıkı bir ocak
Açılan anamın kucağı oldu zindandan evvel

Soğuk taşlar oldu yatağım nice zamanlar
Çınlarken hala kulağımda mermi sesi
Nicelerinin düştüğü bu toprağa
Canlar can vererek suladılar

Dimdik durmalıyım yıkılmadan söyle
Davam çetin yükümün olduğu kadar
Parmaklıklar ardından tutup sımsıkı söyle
Gözlerimin içine bakıp oğlum deyip açılan kucakmış dost