Adsız Güzel Şiiri - Mahmut Küpeli

…
Sen; filler ordusunun Timuru,
Ben; Hülagüyüm esrarlı gecelere…
Sen; cümle cümle atlarınla satranç tahtasında şah,
Ben; çerilerin gözünde Alamut’a Han…
Bir bülbül şakıyacak bir kurt uluyacak ve tarih ikimizin savaşını yazacak:
Hoş, güzel, derin, uzak ve yakın…
Ağarınca tan doğudan bakın!
Uzak kadar yakın bir ay bu!
Gökyüzümde bulduğum Umay bu!
Ruhumda dinmeyen arzulara kurmay bu!
Ah içre ah çektiğim vay ki ne vay bu!
…

Şimdi nasıl anlatsın sana aşkı bu çeri?
Sen ki; Atsız'ın şiirlerindeki yeşil göz...
Dik başınla gelip bu otağa, gir içeri!
Ruhumda biriktir; ay, yıldız, gündüz ve bir öz…

Benim börküm başımda, istemem om'zumda saç!
Aç sırrını, boyutlar arasında geçit aç!
Dizgin boşaltsın eşkin atım olmasın rahvan!
Atmayın o oku, gitmem, Ötüken'de hakan!

Eşkin atlarla gelmişler bize ellik ellik...
Acunda dilden dile dolaşmış bu güzellik.
Güzellik ki sende; dilsizi toyda bey eder.
Güzellik ki sende; ilsizi toyda rey eder.
Güzellik ki sende; iki kalem de ‘ney’ eder.

Ses ver güzellik, yakayım başında üzerlik!
Çevirdim sayfaları, okudum yeni baştan.
Belli ki Umay'dan gelmiş sana tüm özellik.
Baktım, aradım, buldum, anladım seni baştan.
Kalbin işidir, sözle örülmez bu güzellik!