Adriyatikte Maceralı Bir Sabah

Rüzgar hafif, hafif ses veriyordu.
Geminin sürati beş mili gösteriyordu.
Saatler ilerledikçe,
Hava kendisini hissettiriyordu.

Sabah saat bir, iki derken,
Dümen tutmaz oldu söylerken.

Sancak yirmi, iskele yirmi kumanda yok.
Böyle gidersek, tehlikeler pek çok.

Önümüzde var, birkaç balıkçı.
Gemi sürükleniyor, haber verme vakti.

Saat oldu iki otuz, açtım telefonu.
Telefonda süvarinin, belirdi ses tonu.

Dümen kumanda etmiyor,
Sürat iki mile düştü.
Dedi: makine sürati altı mil yapsın.
Biraz sonra çıktı, geldi köprüye.
Sürat biraz arttı, döndük deliye.

İstenileni yapamıyordu, serdümen.
Balıkçı dan, mesafe, kerteriz ver hemen.

Bora, tipi, iniltiler gittikçe artıyor.
Sıcaklık yedi derecede kalıyor.
Barometre bin yedi de, duraklıyor.
Gemi sağa, sola yalpalıyor.

Radar balıkçıyı, bazen gösteriyor.
Saat üç, dört derken, gemi hala sürükleniyor.

Saat dört oldu, rüzgar yavaşladı.
Üç yüz yirmi rotası, şimdi yıldız yapıldı.
Fırtına on şiddetinde, poyraza tebdil eyledi.

Hırvat sahillerine, sığınacak idik.
Rotayı Porto Margarıa’ya çevirdik.

Sabah saat dört otuz da, her şey düzeldi.
Vardiya teslim ettim, çok uykum geldi.
Adriyatik de, bu macera, böylelikle sona erdi.

18.02.1999
Palaguruza