Afrika’da çalışan bir antropolog yerli bir kabilenin çocuklarına bir oyun oynamayı önerir. Ağacın altına koymuş olduğu meyvelere ilk ulaşan çocuk meyveleri yiyecektir.
Antropoloğun işaret vermesiyle birlikte çocuklar el ele tutuşup hep birlikte ağaca doğru koşmaya başlarlar ve hep birlikte meyvelere ulaşıp oturur yine hep birlikte meyveleri yerler.
Antropolog şaşkındır. Çocuklara niçin böyle bir şey yaptıklarını sorduğunda aldığı cevap dersliktir.
“Biz ubuntu yaptık. Eğer yarışmış olsaydık meyvelere bir kişi ulaşacaktı ve onları sadece o yiyecekti. Oysa el ele tutuşup hep birlikte meyvelere ulaşınca onları hep birlikte yedik,” derler.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta