Hayatın İçinden 71 - Yardım

Bir gece, vakit gece yarısına doğru Alabama Otoyolu'nun kenarında duran bir zenci kadın gördüm.

Bardaktan boşanırca yağan yağmura rağmen, bozulan arabasının dışında duruyor ve dikkati çekmeye çalışıyordu.

Geçen her arabaya el sallıyordu. Yanında durdum. Onu arabaya aldım ve kente götürdüm. Bir taksi durağında bıraktım. Ayrılırken ille de adresimi istedi, verdim.

60'li yıllarda bir beyazın bir zenciye, hem de Alabama'da, yardıma kalkışması pek olağan şeylerden değildi. Biri görse beni deli sanırdı. Ama yine de her şeye rağmen bu bir insanlık göreviydi ve ben de bunu yerine getirmiştim.

Bir hafta sonra, kapım çalındı. Muazzam bir konsol televizyon indiriyordu adamlar. Bir de not ekliydi, armağanda.

"Gecen gece otoyolda bana yardımınıza teşekkür ederim. O korkunç yağmur sadece elbiselerimi değil, ruhumu da sırılsıklam etmişti. Kendime güvenimi yitirmek üzereydim, siz çıka geldiniz. Sizin sayenizde ölmekte olan kocamın yatağının başucuna zamanında ulaşmayı başardım. Ben vardıktan bir kaç dakika sonra son nefesini verdi. Tanrı bana yardım eden sizi ve yine başkalarına karşılık beklemeksizin yardım eden herkesi kutsasın. En İyi Dileklerimle… Bayan Net Kine Cole…"

Alıntı Kısa Öykü
______________/

Kıssadan Hisse: Rengi, ırkı, dini, dili ne olursa olsun insan insandır. Ve hiç kimse hiç bir şekilde yaradılış itibariyle birbirine üstün değildir. Üstünlük Allah katında O'nun rızasını kazanıp kazanmadığınızla ilgili bir şeydir. 28.11.2009 recep akıl