Adreslerimizi Unutmusum.

Sonu geldiğini bende biliyorum
Hasretin hasretim olacak
Burnumda kalan son kokun karanfilim.
Sen gündüzlere bensiz uyanacaksın
Ben geceleri hayalsiz kalacağım.
Kabataş ’a varıp
İskeleden kalkan her vapurun arkasIndan
Senle bana el sallamak en büyük eğlencem olacak
Siyah demire yinede el sallayacağım…
Bazen o yelkenli siyah demirin
Gölgesine tutunabilmek olacak hayalim
Adalara senle gidebilmek için
İskeleye çıkabilmek için.

Gün gelecek.
Beyoğlu’ndaki çikolatacımıza yolum düşecek
Emin ol
Sensiz çikolata, fındıksız olacak
Sade çikolataya olan nefretimdendir belki
Bir daha o çikolatadan da yemeğeceyim.

Unutmadan,
Artık Kadıköy’e de varmayacağım
Belki büyük çam ağacına olan küskünlüğümdendir bilmem
Belki de yağmurun altında ağlaştığımız sokağı hatirlamaya
Korktuğumdan.
Ve gitmeyeceğim artık Haliçteki o balık ekmekçimize
Balık ekmeği sevmediğimden değil sanarsam
Oradaki herkesi sen sanacağımdan.

Canberk Akgül