Adresim Şudur - Garip Çoban

Dinleyenin aklını başından alan, onu çılgına döndüren sesler vardır.
İçinde sevgi dergahı olan, her insanın içinden yükselen.
Kendi içinin sıcak ikliminden açılan.
Ve şimdi ve sevdalı.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Gecenin o vaktinde bir kıyı kahvesinde.
Ve baykuş sesine aşığım desem.
Say ki, bir şey var ki özel kılan.
Desem ki, susamışlığımı giderecek çay içsem.
Belki de bir gün doğmasında özlemin öyle işte.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Say ki, şamanım mitolojiden gelen.
Dualarına icap eden keramete benzer.
Hak ismini okuyan miraçtaki dille, aşkın sınırlarının dışına ittiği bir yolda buluşsak.
Hele ona uyarak sema eden erenler'den yoksun olmasak.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Desem ki, içimdeki yerini bilsende çıldırsam.
Ve bir beste yapsa zamanın besmelesi.
Bir sükutta bir şey yoktur.
Pekte normal olmayan aşığın lahavle vela kuvvetiyle.
Başka bir şey bu hal amentüsünde.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Kimi delilerin inatçı, anlamsız, yersiz susuşları da benzetebiliriz.
Bana ne oluyor!..
Aklımı koru diye mırıldanacak aminler.
Düşünsek de sanırım yanlış olmaz.
Hiç bir şey anlamıyorum.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Ve inancın adı o gece hoş tutan iltica ettiği gönülde.
Yitireceğim benden b/aşk'a bir şey yok.
Değişimin mahşerinde muradım.
Ama hiç birşey çıkmaz ayrılıklardan.
Hasretin öptüğü vakitler, sevdayla büyüyen safrançiçeği goncası.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

B/ekledik yüreğimiz titreyerek uzakları.
Yıldızlar bulutlarda, dualar gönülde saklı.
Yorgun düşler onarılmaz gecelerin yüreğinde.
Gülüyor ama hep gülüyor.
Gözünü kırpmadan son bakışın beni saran duygusu.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Gölgemdeki gölgeni ve senli düşleri şeker yaptım ç/ayıma.
Saksı toprağına alışmaz, bir çobanın dağbaşı yalnızlığından getirdiği çiçek.
Gönül bahçene ay tutuksuz yansırken.
Ve sana merhaba demeye alıştığım saatler şems vakti.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.

Yorgun bir kalpteyim.
Ve birazdan tutmaz dizlerim kalkacak g/özlerinden.
O kentte, senin adına savunulacak ne v/ar'sa bıraktım gerilerde.
Dedim ya, karanlık bir ormanı geçiyorum sensiz.
Ruhumun besini, iç içe geçmiş dua'da.
Herkesin b/akamadığı yerden b/ak kendine.
(Y.ed)