bugün günlerden hüzün
yer hüzün ülkesi
intiharda bileniyor duygular
hüzünlü bir karanlığa
dolaşıyorum gelişigüzel
ayağımın altında dallar eziliyor
hüzün kırılıyor yalnızca
hüzün alıp
hüzün satıyorum
kazancım hüzün
kaybım da
gül uzatıyor küçük bir kız
:
“al bunlar en güzelleri
adları hüzün çiçeği
hüzün kokarlar aynen
hüzünlü gönlün gibi...”
ağaç olsam
hüzün dökülüyor yapraklarımdan
yağmura koşsam hüzün boşanıyor üstüme
bıraksam kendimi kaçsam oradan
yok olası hüzün koşuyor ardımdan!
ben: hüzün
ikametgâh: hüzün sokağı
adresim bu işte!
beni ararsan hüzn'ü sorman yeter
bir köpek uluyor sokakta
hüzünlü bir ölümdür buralar!
(2 Haziran 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 2.6.2003 23:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayağımın altında dallar eziliyor
hüzün kırılıyor yalnızca
Daha çok dolaşın daha çok kırılsın hüzün
ağaç olsam
hüzün dökülüyor yapraklarımdan
yağmura koşsam hüzün boşanıyor üstüme
bıraksam kendimi kaçsam oradan
yok olası hüzün koşuyor ardımdan!
Hüzün kelimesini dilerde farklı tasfirlerle kulanılsa güzel olabilir
şiir,hayatın ince ayrıntılarını dile getirdiği zaman,dokunuyor yüreğe...hüzün bunlardan birisidir bence...naif bir dille anlatmışsın bu duyguyu...kalemine ve yüreğine sağlık...
Selam ve Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (37)