Yurdunda yurtsuz kalan
Ben mülksüz işçi
Başımda masmavi kocaman
Babamdan miras eski şapka
Yırtılan yerleri yamanır
Parçalı beyaz kirli bulutla
Sokaklarda yapayalnız gezer
Kuytularda arardım ufacık
Bulduğum toprak parçası
Unutulmuş bir evlik yer
Temelini tırnağımla kazdım
Sellerden eledim kumunu
Ağaran sakalımdır kireci
Yüzümün suyuna kardım harcı
Ömrümce eteğimde taşıdığım
Sabır taşımdan ev yaptım
Önü denizdir evimin
Arkası dumanlı dağlar
Yamaçlar zümrüt orman
Bir tek dalına kıyamam
Ocağımda hep özlem yanar
Yurdumun namus işçileri
En yakın komşularım olur
İlk başta Nazım Usta
Ahmed Arif,Enver Gökçe
Yaşlı genç niceleri
Bizim sokakta oturur
Yurdunda yurtsuz kalan
Ben mülksüz işçi
Yaptığım evlerde kiracıyım
Önü denizdir evimin
Denizlerin içi bahçesi
Ölsem bile kaybolana değin
Artık değişmeyecek adresim
Türkiye şairler Mahallesi
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!