Adresi Belli Şiirler - IV

Yol boyu, elleri tetik sürgülü adamlar
Köşe başlarını tuttular gölgelerde saklanarak

Akşamdı, kan kokuyordu şehir, kanıyordum ben

Yarına saklanmışlardı ve “bu güne korkaktılar”
Önce sus/tular, sonra konuştular fısıldaşarak

Bir yangının ortasında..
Pervasızdım ölüme, yanıyordum ben

Bu akşam açık kalsın penceren
Hani sağ kalırsam diyorum geceden
Sabahın kuytusunda ayak sesimi bekle

Kadınlığın sinemde yara
Savur korkularını karanlıklara
Hazırlan! !
Umuda yaslanan mert bir yürekle

Saçının telinde dolaşsın elim
Ve teninde yorulsun dilerim
Gözlerinde huzur bulan bedenim

Sustuğum an’a bir özlem daha ekle

Say ki vurulmuşum umarsız bir an’da
Can havli pusularda yenilmişim zamansız
Ve benmişim saat başlarına kurduğun
Seni düşlerinden öpen, o serseri kuralsız

Korkma sakın, diren! !
Bir bulut seç gökyüzünden
Ay parçası gözlerin ağlamasın

Beden ölür,
Aşk’tır sonsuzluğa götüren
O vakit
Seni beklediğim yere ulaşmalısın

* Korkunun olduğu yerde ancak yenilgilerimizle yüzleşebiliriz..Oysa aşk dediğimiz kavram, korku diyarının çok ötesinde bir yerdedir..İnsanız biz..ancak direndiğimiz ölçüde sevebiliriz.