Adresi Belli Şiirler - III

Hiç bilmedim sevmeyi
Kayıp şehrin kayıp sokağında oturan
Kimliksiz ve sahipsiz kadına yazdığım
Boynu bükük cümlelerden mektuplarım…
İçimde biriktirdiğim gözlerindeki anlam
Saçlarının rüzgarda dağılışı, teninde gül kokusu
Bir de içinde sakladığı o yalnızlık korkusu..

Açık bıraktığım pencerede
Günlerce, haftalarca, senelerce
Beklediğim ayak sesleri…
“Adı yok bunun” dediğim
Çoğu zaman kendime bile sustuğum
Ve hiç bir zaman söylemediğim sır
Bir an’a sığdırdığım koskoca asır…..

Hiç bilmedim sevişmeyi
Ruhumun dolaşmadığı yerlerde
Ağrıma gitti dokunması ellerimin…
Ve yüreğimin ulaşmadığı gönüllerde
Usandı..Utandı..Sıkıldı vakitsizliğim…

Sessizliğim bir borandı iç denizlerde
Susuzluğuma inat dökülürken göz yaşım
Kayıp şehrin kayıp sokağında yaşayan kadın
Ve Gerekçesi mavi düşler..Yenilişler..Aldanışım…

Hiç bilmedim susmayı
Öfkesini dar ağaçlarına astığım isyanlarım
Denizlere savurduğum umudun yedi rengi
Beyazından geceme düş çaldığım bulut
Yaprak hışırtısı, saçlarıma dokunan sesin ahengi..

Susmak mı aşk?
Silmek mi camın buğusuna yazdığın ismi
Bir sigara yakmak mı, soluklanmak mı
Ciğerine ölürcesine çektiğin nefesi….
Ölümün suratına tükürmek, kahkahayla gülmek mi?
Nedir aşk söyle gülüm…Ölememek mi?

Hiç bilmedim yaşamayı
Her gün ölümden beter resimler çizdim duvarıma
Bir sokak çocuğunun yazgısına bazen
Ve bazen bir kadının can acısına takılıp kaldı yüreğim

Baksan yüzüme bir an
Gözlerinde aşkın tarifsiz duruşu
Ve içinde sakladığın çocuğun gülüşü
İşte o vakit gülüm..O vakit geleceğim..
Umarsız korkuların defterini dürüp

Islak bakışlarındaki hüznü
Gözlerinden sileceğim...