Adresi Belli Mektuplar - XIV Şiiri - Yor ...

Kaç sır sakladım içimde bunca zaman.Kaç asır yasakladım kendime sevmeyi? Sen de olmasan gülüm, çoktan koynuma almıştım susmayı, tükenmeyi, vazgeçmeyi..En soğuk iklimlerde zaman, kuşatırken sıcak düşlere öykünmeyi, içini ısıtan bir bakışa rastlamakmış meğer direnmenin öyküsü…

Bilirsin, alışamadım bu toprağın rengine, hüzne çalan bakışlarına çocukların, kaldırım üstü sigara isteyen fahişe kadın, anam, kardeşim olmadı diye daha namussuz, daha onursuz, daha soysuz gelmedi yüreğimin kuytusuna, insan bakışlı o züppe çakallardan.Ben çekip gidemedim yoksulluğundan asırlık çınar gibi duran o yaşlı,üzgün ihtiyarın…

Bilirsin, alışamadım uçsuz bucaksız gökyüzünün o tutsak maviliğine.Sahile vuran hüzünbaz dalgaların efkarlı sesine.Dağlardan öfke, dağlardan isyan, dağlardan ölüm taşıyan soğuk kış rüzgarlarının,kanımı donduran nefesine.
Geç kaldım tebessüm bakışlı kavgalara, sürgün yedim gözyaşıyla beslenen zaferler ertesine..